- buntajyti
- ×buntãjyti, -ija, -ijo (plg. l. buntowác?) tr. paikinti, vilioti, gundyti, suvedžioti: Jinai buntãjijo, kol išbuntãjijo savo sesę, mano vaikus ir šeimyną J.
Dictionary of the Lithuanian Language.
Dictionary of the Lithuanian Language.
išbuntajyti — ×išbuntãjyti tr. J. išpaikinti. buntajyti; išbuntajyti … Dictionary of the Lithuanian Language